Artykuł 53 Kodeksu Pracy należy do rozdziału drugiego odnoszącego się do stosunku pracy, a dokładnie mówiąc obejmuje kwestie związane z umowami o pracę. Jak należy interpretować poniższe zapisy?:
Art. 53. § 1.Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:
1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:
a) dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,
b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową,
2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.
§ 2. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem – w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a w przypadku odosobnienia pracownika ze względu na chorobę zakaźną – w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku.
§ 3. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności.
§ 4. Przepisy art. 36 § 11 i art. 52 § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 5. Pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w § 1 i 2, zgłosi swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn.”
Wedle artykułu pracodawca ma prawo do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w kilku przypadkach, a mianowicie:
- jeżeli pracownik jest niezdolny do pracy, co wynika wskutek trwającej choroby. Pod uwagę bierze się czas trwania choroby, w związku z czym:
* pracodawca może zastosować formę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeśli choroba trwa dłużej niż trzy miesiące, a pracownik był zatrudniony u określonego pracodawcy przez czas krótszy niż sześć miesięcy,
* rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest również możliwe, jeśli choroba trwa dłużej, aniżeli łączny okres pobierania wynagrodzenia z tego tytułu, jak i zasiłku, a także świadczenia rehabilitacyjnego, co w sumie trwa przez pierwsze trzy miesiące. Uwzględnia się również fakt, iż pracownik u danego pracodawcy był zatrudniony przez okres dłuższy niż sześć miesięcy. Nadto, możliwe jest zastosowanie do powyższych przepisów, a w szczególności ostatniego punktu, gdy niezdolność pracownika do pracy powstała, w wyniku choroby zawodowej bądź wypadku w pracy.
- Jeśli pracownik usprawiedliwił swoją nieobecność w pracy lecz takowa wynikała z przyczyn innych, aniżeli wymienione w 1 punkcie, do tego nieobecności takie trwały dłużej niż 1 miesiąc.
Pracodawca nie może rozwiązać z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeśli nieobecność pracownika związana była ze sprawowaniem opieki nad dzieckiem, w momencie, gdy pobierany był zasiłek z tego tytułu. Tego typu forma rozwiązania umowy o pracę nie ma również zastosowanie, jeśli pracownik przebywa w odosobnieniu, ze względu na chorobę zakaźną. Pod uwagę bierze się tutaj okres pobierania wynagrodzenia i zasiłku z tego tytułu.
Jeśli pracownik stawił się na swoje stanowisko pracy, gotowy podołać czekającym go zadaniom i obowiązkom, co nastąpiło w wyniku ustania przyczyny nieobecność, pracodawca również nie może zastosować tej formy rozwiązania umowy.
Jeżeli w okresie sześciu miesięcy po rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, pracownik wraca do pracy i zgłasza chęć ponownego jej wykonywania, ze względu na ustanie przyczyn nieobecności, jakie zostały wymienione 1 i 2 paragrafie, pracodawca winien w miarę możliwości zapewnić mu ponowne zatrudnienie.
