Osoby zatrudnione w ramach umowy o pracę, pomijając pewne wyjątki mają prawo do uzyskiwania w czasie niezdolności do pracy wynikającej z choroby wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego. Świadczenia te, są jednak wypłacane w ściśle określonym okresie i w ramach jasno wskazanych reguł, które znajdują się w Kodeksie Pracy.
Świadczenia w okresie niezdolności do pracy.
W przypadku niezdolności do pracy, która jest efektem choroby trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku, lub w przypadku osób po 50 roku życia do 14 dni pracownik wciąż posiada prawo do otrzymywania 80% swojego wynagrodzenia.
Pełna wysokość wynagrodzenia przysługuje pracownikowi, który jest niezdolny do pracy wskutek:
– wypadku w drodze do, lub z pracy, choroby w trakcie ciąży,
– badań niezbędnych do przeprowadzenia zabiegu pobrania komórek lub tkanek a także samego zabiegu.
Wynagrodzenie uzyskiwane przez pracownika w okresie choroby jest naliczane zgodnie z zasadami, które stosuje się także przy wyliczeniu zasiłku chorobowego. Jest ono wypłacane za każdy dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim. Co więcej wynagrodzenie chorobowe podlega szczególnym regułom:
– pozostaje bez zmian w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego,
– prawo do niego nie przysługuje jeżeli pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego.
Wyliczanie wynagrodzenia chorobowego
Przy ustalaniu wysokości zasiłku chorobowego za podstawę wyliczenia bierze się średnie miesięczne wynagrodzenie z ostatnich 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. W przypadku, gdy sytuacja taka ma miejsce przez upływem 12 miesięcy, za podstawę naliczenia zasiłku chorobowego przyjmuje się pełne miesiące ubezpieczenia.
Trzeba jednak pamiętać, że definicja wynagrodzenia, które jest wskazana w tak zwanej ustawie zasiłkowej jest odmienna od tej powszechnie obowiązującej. Zgodnie z jej zapisami, jest to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.
Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie wlicza się tych składników wynagrodzenia, które pracownik może otrzymywać w okresie jego pobierania. Ponadto nie wlicza się też tych składników, które były uzyskiwane przez pracownika do oznaczonego terminu.
Zasiłek choroby jest wypłacany niezdolnemu do pracy pracownikowi za każdy dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim. Tym samym za każdy dzień przysługuje mu jedna trzydziesta część wynagrodzenia przyjętego, jako podstawa wymiaru zasiłku.
