Nie ulega wątpliwości, że staż, to zawsze świetna okazja do zdobycia nowego doświadczenia i kwalifikacji zawodowych. Jakich by argumentów nie rozpatrywać, zawsze dojdziemy do wniosku, że nie był to czas zmarnowany. Dlaczego? Otóż, nie od dziś wiadomo, że dla wielu pracodawców liczy się nie tyle wykształcenie, co doświadczenie zawodowe, dlatego warto się o nie zawczasu postarać.
Kto może podjąć staż?
Niestety staż nie jest dla każdego, kto by chciał go podjąć, ale na pewno jest dla każdego, kto go potrzebuje. Najważniejsza informacja, jaką należy w tym punkcie nakreślić, to fakt, że staż jest formą pracy przeznaczoną dla osób bezrobotnych, zarejestrowanych w urzędzie pracy, który to urząd zobowiązuje się do wypłaty wynagrodzenia. Wynagrodzenie to stanowi sumę 120 procent zasiłku dla bezrobotnych, przy czym pracodawca nie ponosi żadnych kosztów utrzymania pracownika. Poza tym istnieją jeszcze ograniczenia wiekowe – stażysta bowiem, nie może mieć więcej niż 25 lat (wyjątki stanowią studenci – tutaj granica, to 27 lat) lub mniej niż 50. Ale, jak wiadomo, od każdej reguły istnieją wyjątki i tak jest też w tym przypadku. Staż mogą bowiem podjąć osoby nie mieszczące się w nakreślonych wyżej granicach wiekowych, posiadające jednak od dłuższego czasu i z różnych przyczyn status osoby bezrobotnej. Są to na przykład matki powracające do pracy po urlopie wychowawczym czy więźniowie podejmujący po raz pierwszy pracę po odbyciu wyroku.
Na jakich zasadach odbywa się staż zawodowy?
Jak już wcześniej wspomnieliśmy, stażysta nie jest osobą zatrudnioną w miejscu, w którym zdobywa doświadczenie zawodowe. Jest to bowiem pracownik Powiatowego Urzędu Pracy i to starosta reguluje czas i warunki jego pracy. Według prawa osoba taka nie może pracować w godzinach nadliczbowych ani nocnych. Pracodawca nie może też wymagać jego obecności w soboty i niedziele oraz święta. Oczywiście na prośbę pracodawcy, starosta może odstąpić od ogólnie przyjętych zasad, jednak na ogół się tego nie praktykuje. Stażyście nie przysługuje też urlop wypoczynkowy, jednak należą mu się dwa wolne dni za każde trzydzieści przepracowanych. Za te dni przysługuje mu wynagrodzenie w postaci stypendium. W przeciwieństwie do dni urlopowych, stażyście za jego dni wolne od pracy nie należy się ekwiwalent a o ich przyznaniu decyduje sam szef. Kolejną sprawą, o której należy wiedzieć podejmując staż, jest to, iż nie można w tym przypadku podjąć dodatkowej pracy zarobkowej, ponieważ cały czas musimy widnieć w PUP jako zarejestrowana osoba bezrobotna.
Jak uzyskać staż?
Aby dostać się na staż należy zgłosić taką chęć do Powiatowego Urzędu Pracy i czekać na propozycje. Zdecydowanie jednak lepiej znaleźć pracodawcę, mówiąc kolokwialnie, na własną rękę i za jego pośrednictwem zgłosić swoje uczestnictwo w stażu odpowiedniemu urzędowi. Większość pracodawców chętnie się na to zgodzi, gdyż otrzymanie dodatkowego pracownika w pełnym wymiarze godzin, któremu na dodatek nie trzeba płacić, jest niewątpliwie propozycją kuszącą. Pracodawca taki musi jednak również spełniać określone warunki. Przede wszystkim, nie może on zalegać z podatkami, musi on też działać na rynku co najmniej przez okres sześciu miesięcy.
Pracodawca musi zapewnić stażyście opiekuna, który przez cały czas będzie nadzorował jego pracę, gdyż osoba taka nie odpowiada za wyrządzone w firmie szkody. W momencie, gdy już znajdziemy pracodawcę, który zechce nas przyjąć do pracy, musi on złożyć wniosek o zatrudnienie stażysty do odpowiedniego urzędu, przy czym nie musi to być urząd macierzysty.
