Pielęgniarka środowiskowa jest bardzo ważnym członkiem lokalnej społeczności. Kto może zostać pielęgniarką środowiskową? Musi to być osoba, która posiada dyplom szkoły pielęgniarskiej.
Obecnie pielęgniarki kształcą się na dwu stopniowych studiach wyższych. A więc pielęgniarka środowiskowa musi posiadać tytuł magistra. Ponadto taka osoba musi posiadać prawo do wykonywania zawodu oraz mieć ukończony kurs doszkolenia zawodowego.
Oto zakres obowiązków pielęgniarki środowiskowej, który przewidział polski ustawodawca:
– Rozpoznawanie, ocena i zapobieganie zagrożeniom zdrowotnym podopiecznych.
– Rozpoznawanie potrzeb pielęgnacyjnych i problemów zdrowotnych podopiecznych.
– Prowadzenie edukacji zdrowotnej w tym dokonywanie oceny poziomu wiedzy, umiejętności i motywacji podopiecznych do zachowań prozdrowotnych.
– Prowadzenie poradnictwa w zakresie zdrowego stylu życia.
– Realizacja programów promocji zdrowia i profilaktyki chorób.
– Organizacja grup wsparcia.
– Realizacja szczepień ochronnych.
– Prowadzenie działań profilaktycznych u podopiecznych z grup ryzyka zdrowotnego.
– Przeprowadzanie wywiadów środowiskowych.
– Wykonywanie badania fizykalnego.
– Wykonywanie pomiarów i ich ocena.
– Wykonywanie testów.
– Prowadzenie bilansu wodnego.
– Ocena stanu ogólnego chorego oraz procesu jego zdrowienia.
– Ocena i monitorowanie bólu w opiece paliatywnej.
– Realizacja opieki pielęgnacyjnej u pacjentów w różnych fazach życia i choroby zgodnie z aktualną wiedzą medyczną i współczesnymi standardami opieki pielęgniarskiej.
– Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych.
– Przygotowywanie do samoopieki i samopielęgnacji w chorobie i niepełnosprawności.
– Ustalanie diety w żywieniu przewlekle chorych.
– Dobór technik karmienia w zależności od stanu chorego.
– Zabiegi z zastosowaniem ciepła i zimna.
– Cewnikowanie pęcherza.
– Wykonywanie wlewów doodbytniczych.
– Podawanie leków różnymi drogami i technikami.
– Wykonywanie zleceń lekarskich.
– Zakładanie opatrunków ran, odleżyn, oparzeń.
– Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych w stomiach, przetokach i ranach trudno gojących
– Wykonywanie inhalacji, doraźne podawanie tlenu.
– Zdejmowanie szwów.
– Stawianie baniek lekarskich.
– Udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i w nagłych zachorowaniach w tym prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
– Koordynacja i współdziałanie w rehabilitacji przyłóżkowej w celu zapobiegania powikłaniom wynikającym z procesu chorobowego, długotrwałego unieruchomienia i stosowania udogodnień.
– Usprawnienie ruchowe.
– Drenaż ułożeniowy, prowadzenie gimnastyki oddechowej.
– Ćwiczenia ogólnousprawniające.
