Umowę zlecenie można rozwiązać na kilka różnych sposobów. Według kodeksu cywilnego, umowa zlecenie oznacza zobowiązanie się osoby przyjmującej zlecenie, do wykonania na rzecz zlecającego czynności określonych w umowie. Jest obecnie jedną z najczęściej proponowanych umów – określając stosunki między zleceniodawcą a zleceniobiorcą stała się błędnie alternatywą dla umowy o pracę.
Tymczasem dotyczy ona jedynie świadczenia usług. Głównym przedmiotem tej umowy i najważniejszym obowiązkiem przyjmującego zlecenie nie jest wynik pracy, lecz staranność działania – przedmiot umowy powinien być wykonany należycie i rzetelnie. Jej wygaśnięcie następuje z chwilą zakończenia przez zleceniobiorcę powierzonego zadania. Jednak jeśli chce on zerwać ten rodzaj umowy wcześniej, również jest to możliwe.
Umowę zlecenia można wypowiedzieć w każdej chwili – może zrobić to zarówno zleceniobiorca jak i zleceniodawca. Co więcej, nie trzeba podawać konkretnych powodów takiej decyzji, chyba, że możliwość ta została wyłączona podczas podpisywania umowy. Wówczas pozostaje wypowiedzenie ze względu na ważne powody – może to być choroba, niewypłacalność zleceniodawcy itp. Ważne, by powód ten był faktycznie głównym uzasadnieniem zerwania współpracy.
Rozwiązania umowy z ważnych powodów nie można się zrzec i jest ono zawsze prawem zleceniobiorcy, nawet jeśli taki zapis nie pojawił się w podpisanej umowie. Wypowiedzenie bez podania przyczyn może jednak zostać uznane przez zlecającego odpowiedzialnością za szkodę. Natomiast jeśli to on bez powodu rozwiąże umowę, zobowiązany jest do uiszczenia zapłaty za część zlecenia, która została już wykonana. Jeśli w umowie nie został zawarty okres wypowiedzenia, następuje ono ze skutkiem natychmiastowym. Oznacza to, że po decyzji jednej z osób o rozwiązaniu umowy zlecenia, przestaje być ona stroną umowy niezwłocznie po przekazaniu wypowiedzenia w formie pisemnej.
Po obustronnym rozwiązaniu stosunku pracy powinno nastąpić prawidłowe rozliczenie – jeśli stroną, która zdecydowała o zakończeniu współpracy jest zlecający, zobowiązuje się tym samym do zwrotu kosztów, które poniósł przyjmujący zlecenie na zrealizowaną dotychczas część przedmiotu umowy. Musi wypłacić także wynagrodzenie za to, co zostało już wykonane. Natomiast jeśli rozwiązuje ją zleceniobiorca, jest on wówczas odpowiedzialny za szkodę – jest to odpowiedzialność cywilna określona kodeksem cywilnym. Oznacza to, że przedmiot umowy został wykonany nienależycie z winy przyjmującego zlecenie, a druga strona poniosła z tego powodu straty. Nie jest dopełnione wówczas ustalenie o staranności działania, za co zleceniobiorca może ponieść konsekwencje.
Umowa zlecenie nie podlega przepisom kodeksu pracy – jest umową cywilnoprawną. Na osobę zlecającą nie ma więc nałożonych obowiązków, jakie posiada pracodawca zatrudniający na umowę o pracę. Taki stosunek pracy nie powinien być więc traktowany jako alternatywa dla niej. Umowa zlecenie powinna dotyczyć jedynie świadczenia usług – w przypadku proponowania umowy zlecenia, gdy warunki zatrudnienia wymagają umowy o pracę, nakładane są kary finansowe. Ten rodzaj obejścia przepisów przez pracodawców nie jest więc najlepszym sposobem na oszczędności.
